Babia Góra – królowa Beskidów z diabelskim charakterem

Info przewodnik Żywiec

4 24e89

Babia Góra, znana również jako Diablak, to wyjątkowy szczyt, który przyciąga miłośników górskich wędrówek z całej Polski. Oprócz niezwykłych widoków i bogatej przyrody oferuje fascynującą historię i wiele tajemnic. Chcesz wiedzieć, jak dojechać, jakie szlaki wybrać i czy możesz zabrać ze sobą psa? Sprawdź wszystkie informacje, które ułatwią ci zaplanowanie wyprawy na ten wyjątkowy szczyt.

Gdzie leży Babia Góra i jakie to góry?

Babia Góra, najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego i całych Beskidów Zachodnich. Ile metrów ma Babia Góra? Wznosi się na wysokość 1725 m n.p.m., dominując nad okolicą swoją majestatyczną sylwetką. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej, w południowej części województwa małopolskiego, na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego. Jej masyw rozciąga się między Zawoją na północy a Orawą na południu, oferując niezwykłe widoki i bogactwo przyrody, które przyciągają turystów przez cały rok.

Geograficzne położenie Babiej Góry

Babia Góra leży w paśmie Beskidów Zachodnich, będąc częścią Karpat Zewnętrznych. Jej szczyt, Diablak, jest jednocześnie najwyższym punktem polskich Beskidów, co czyni ją wyjątkową w tej części Karpat. Położenie Babiej Góry na styku różnych stref klimatycznych i przyrodniczych sprawia, że występują tu unikalne warunki mikroklimatyczne, wpływające na charakter roślinności i krajobrazu.

Dzięki swojej wysokości Babia Góra wyróżnia się na tle otaczających ją pasm górskich, takich jak Beskid Makowski, Beskid Śląski czy Beskid Wyspowy. Jej dominacja nad krajobrazem sprawiła, że od wieków była punktem orientacyjnym i miejscem kultowym zarówno dla miejscowych, jak i przyjezdnych.

Wyjątkowe znaczenie przyrodnicze Diablaka

Babia Góra jest jednym z najbardziej zróżnicowanych ekologicznie masywów górskich w Polsce. Z powodu różnic wysokości i związanych z nimi stref klimatycznych występują tu piętra roślinności, od lasów mieszanych w dolnych partiach, przez lasy regla dolnego i górnego, aż po piętro alpejskie, w którym dominują nagie skały i rumowiska skalne. Takie zróżnicowanie przyrodnicze jest rzadko spotykane w Beskidach i czyni Babią Górę jednym z najcenniejszych obszarów chronionych w Polsce.

Babiogórski Park Narodowy, utworzony w 1954 roku, chroni unikalną florę i faunę tego masywu. Wśród wielu gatunków roślin znajdują się endemity karpackie, a także relikty glacjalne, które przetrwały tu od epoki lodowcowej. Na Babiej Górze można również spotkać rzadkie gatunki zwierząt, takie jak rysie, wilki, a nawet niedźwiedzie brunatne.

Kulturowe i historyczne znaczenie

Babia Góra ma wyjątkowe miejsce w kulturze ludowej i historii regionu. Dla mieszkańców Podhala, Orawy i Żywiecczyzny była nie tylko elementem krajobrazu, ale też miejscem pełnym tajemnic i legend. Jedna z najbardziej znanych mówi o diable, który próbował zniszczyć klasztor w Ludźmierzu, lecz upuścił ogromny głaz, tworząc w ten sposób szczyt Diablak.

W XIX wieku Babia Góra stała się celem wypraw naukowych i turystycznych. Już wtedy doceniano jej znaczenie jako miejsca unikalnego pod względem przyrodniczym i krajobrazowym. Stała się inspiracją dla poetów i artystów, którzy opisywali jej piękno w swoich dziełach, podkreślając jej surowość i majestat.

Jak dojechać na Babią Górę – praktyczne wskazówki

Babia Góra, jak dojechać z Krakowa i innych miast? Oto praktyczne informacje, które pomogą Wam zaplanować podróż do tego majestatycznego szczytu Beskidów. Babia Góra, będąca częścią Babiogórskiego Parku Narodowego, znajduje się na granicy polsko-słowackiej, a najpopularniejszym miejscem startu na szczyt jest Przełęcz Krowiarki. To właśnie tu znajduje się duży parking, skąd rozpoczyna się większość szlaków turystycznych na Diablak.

Dojazd samochodem

Jeśli planujecie podróż własnym środkiem transportu, oto najłatwiejsze trasy:

  • Z Krakowa: Najpierw kierujcie się na Zakopiankę (droga krajowa nr 7), a w miejscowości Skomielna Biała zjedźcie na drogę 28 w kierunku Jordanowa i Makowa Podhalańskiego. Następnie podążajcie przez Zawoję, aż do Przełęczy Krowiarki. Cała trasa liczy około 90 km i zajmuje około 2 godzin.
  • Z Katowic: Najpierw jedźcie drogą ekspresową S1 w kierunku Żywca, a następnie drogą 946 przez Suchą Beskidzką i Zawoję do Przełęczy Krowiarki. Trasa liczy około 120 km, a podróż zajmie 2–2,5 godziny.

Na Przełęczy Krowiarki znajduje się płatny parking dla samochodów osobowych i autokarów. Ze względu na popularność tego miejsca, szczególnie w sezonie letnim i weekendy, warto przyjechać wcześnie rano, by uniknąć problemów z miejscem postojowym.

Dojazd transportem publicznym

Jeśli chcecie dojechać transportem zbiorowym, oto opcje:

  • Babia Góra jak dojechać z Krakowa:
    Najpierw z Dworca Głównego w Krakowie wybierzcie autobus lub bus do Suchej Beskidzkiej lub Makowa Podhalańskiego. Z tych miejscowości kursują lokalne busy do Zawoi. W Zawoi przesiądźcie się na transport do Przełęczy Krowiarki. Czas przejazdu z Krakowa do Zawoi to około 2,5 godziny.

  • Z Katowic i innych miast:
    Podróż z Katowic do Zawoi wymaga najpierw dojazdu do Żywca lub Suchej Beskidzkiej pociągiem lub autobusem, a następnie przesiadki na lokalny bus w kierunku Zawoi. Warto sprawdzić aktualne rozkłady jazdy przed wyjazdem.

Ważne wskazówki

  • Przełęcz Krowiarki to najczęstszy punkt startowy, jednak alternatywne miejsca to np. Zawoja Markowa (zielony szlak przez Schronisko Markowe Szczawiny) lub Lipnica Wielka od strony słowackiej.
  • Jeśli korzystacie z transportu publicznego, sprawdźcie rozkłady jazdy lokalnych busów – w mniejszych miejscowościach kursują rzadziej, szczególnie w weekendy.
  • W sezonie zimowym niektóre drogi mogą być trudniej przejezdne, dlatego warto sprawdzić ich stan przed podróżą.

Bez względu na wybraną trasę, Babia Góra wynagrodzi Wam trud podróży spektakularnymi widokami i niezapomnianymi wrażeniami. Pamiętajcie o dobrym przygotowaniu do wędrówki, by cieszyć się w pełni urokami tej górskiej królowej.

Najlepsze szlaki turystyczne na Babią Górę – który wybrać?

Babia Góra, majestatyczny szczyt Beskidów, przyciąga turystów różnorodnością szlaków turystycznych. Każdy z nich oferuje inne wrażenia, widoki i stopień trudności, dlatego warto dokładnie zaplanować trasę, dostosowując ją do swoich możliwości i warunków pogodowych. Jeśli zastanawiacie się, jakim szlakiem na Babią Górę najlepiej wyruszyć, czy który szlak na Babią Górę jest najłatwiejszy, ten przewodnik pomoże Wam wybrać odpowiednią trasę.

1. Szlak z Przełęczy Krowiarki (Główny Szlak Beskidzki – czerwony)

Miejsce startowe: Przełęcz Krowiarki (parking płatny, miejsca ograniczone).

Czerwony szlak to najpopularniejszy i najłatwiejszy szlak na Babią Górę, odpowiedni zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych turystów. Rozpoczyna się na wysokości 1012 m n.p.m. i prowadzi przez malownicze partie Babiogórskiego Parku Narodowego.

Opis trasy:
Z parkingu ruszamy czerwonym szlakiem, który w pierwszej części prowadzi do Schroniska na Markowych Szczawinach. To około 1,5 godziny spokojnego marszu przez las z niewielkimi przewyższeniami. Następnie trasa wiedzie na Przełęcz Brona (1408 m n.p.m.) i dalej na Diablak. Kamieniste ścieżki oraz piętro kosodrzewiny dodają wyprawie uroku.
Babia Góra szlak czerwony – ile km? Trasa liczy około 6 km w jedną stronę.
Czas przejścia: 4-5 godzin w obie strony.
Zalety: To najładniejszy szlak na Babią Górę, oferujący malownicze widoki i dobre zaplecze infrastrukturalne.

2. Szlak Perć Akademików (żółty)

Miejsce startowe: Przełęcz Krowiarki (parking płatny).

Perć Akademików to trasa dla doświadczonych turystów. Jest to najtrudniejszy szlak na Babią Górę, szczególnie ze względu na strome podejścia i łańcuchy w końcowej części. W czasie zimowym szlak jest zamknięty, dlatego przed wyjściem należy sprawdzić informacje na stronie Babiogórskiego Parku Narodowego.

Opis trasy:
Szlak rozpoczyna się na Przełęczy Krowiarki i prowadzi do Schroniska na Markowych Szczawinach (1,5 godziny). Żółty szlak prowadzi dalej w górę przez strome odcinki skalne. Łańcuchy ułatwiają wspinaczkę, jednak przy złych warunkach pogodowych należy zachować szczególną ostrożność.
Babia Góra szlak żółty – ile się idzie? Około 5-6 godzin w obie strony.
Zalety: Spektakularne widoki i emocjonująca trasa.

3. Szlak zielony z Zawoi Markowej

Miejsce startowe: Zawoja Markowa (parking płatny, łatwo dostępny).

Szlak zielony to jedna z najbardziej łagodnych tras, idealna dla rodzin z dziećmi lub osób preferujących mniej wymagające podejścia.

Opis trasy:
Rozpoczynając w Zawoi Markowej, wędrujemy zielonym szlakiem przez las do Schroniska na Markowych Szczawinach (około 2 godziny). Z tego miejsca czerwonym szlakiem przez Przełęcz Brona można dotrzeć na szczyt.
Czas przejścia: 5-6 godzin w obie strony.
Zalety: Prosta trasa z możliwością odpoczynku w schronisku.

4. Szlak z Lipnicy Wielkiej (niebieski)

Miejsce startowe: Lipnica Wielka (parking w centrum wsi).

Ten szlak prowadzi na Babią Górę od strony słowackiej. Jest mniej uczęszczany, co sprawia, że można tu cieszyć się ciszą i spokojem.

Opis trasy:
Trasa biegnie przez łąki i lasy, a następnie wznosi się na Przełęcz Brona. Dalsza droga na Diablak pokrywa się z czerwonym szlakiem.
Czas przejścia: 7-8 godzin w obie strony.
Zalety: Kameralna atmosfera i piękne widoki.

Który szlak na Babią Górę wybrać?

  • Najłatwiejszy szlak na Babią Górę: Czerwony szlak z Przełęczy Krowiarki.
  • Najtrudniejszy szlak na Babią Górę: Perć Akademików (żółty).
  • Najładniejszy szlak na Babią Górę: Szlak czerwony oferuje najpiękniejsze widoki.
  • Babia Góra od strony słowackiej z psem: Niebieski szlak z Lipnicy Wielkiej.

Babia Góra – warunki na szlakach i praktyczne wskazówki

Babia Góra słynie ze zmiennych warunków pogodowych. Niezależnie od wybranego szlaku, należy być przygotowanym na silny wiatr, mgłę, a nawet nagłe ochłodzenie. W zimie niektóre szlaki mogą być zamknięte lub trudne do przejścia. Zawsze sprawdzajcie aktualne informacje na stronie Babiogórskiego Parku Narodowego.

Babia Góra szlaki – ile się idzie?

  • Czerwony szlak z Krowiarek: około 4-5 godzin w obie strony.
  • Żółty szlak (Perć Akademików): 5-6 godzin w obie strony.
  • Zielony szlak z Zawoi Markowej: 5-6 godzin w obie strony.
  • Niebieski szlak z Lipnicy Wielkiej: 7-8 godzin w obie strony.

Babia Góra – szlaki mapa
Przed wyjściem warto zaopatrzyć się w mapę turystyczną lub skorzystać z aplikacji GPS. Szlaki są dobrze oznaczone, ale w warunkach mgły czy śniegu łatwo stracić orientację.

Każdy z tych szlaków oferuje inne wrażenia – wybierzcie ten, który najlepiej odpowiada Waszym oczekiwaniom i kondycji, aby wędrówka na Babią Górę była bezpieczna i satysfakcjonująca.

Babia Góra z psem – co warto wiedzieć?

Jeśli zastanawiacie się, czy Babia Góra z psem to dobry pomysł, odpowiedź brzmi: tak, ale pod pewnymi warunkami. Wędrówka na ten majestatyczny szczyt Beskidów w towarzystwie czworonoga jest możliwa, jednak wymaga znajomości zasad obowiązujących na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego, a także odpowiedniego przygotowania zarówno dla Was, jak i Waszego psa.

Babia Góra – czy można z psem?

Na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego obowiązuje całkowity zakaz wprowadzania psów. Wynika to z ochrony dzikiej przyrody i licznych gatunków zwierząt zamieszkujących ten obszar, takich jak wilki, rysie czy niedźwiedzie brunatne, które mogą odczuwać niepokój w obecności psa. Zakaz ma na celu także ochronę samego psa przed niebezpieczeństwem, jakie może wynikać z niespodziewanego spotkania z dziką fauną.

Jeśli chcecie zdobyć Babią Górę z psem, musicie wybrać alternatywną trasę od strony słowackiej, gdzie przepisy są nieco łagodniejsze. Na Słowacji pies jest dozwolony na szlakach, pod warunkiem że przez cały czas będzie prowadzony na smyczy.

Babia Góra od strony słowackiej z psem

Najpopularniejszą opcją dla osób z psem jest rozpoczęcie wędrówki w miejscowości Oravská Polhora na Słowacji. Trasa prowadzi zielonym szlakiem przez Polanę na Przełęcz Brona, a następnie na szczyt Diablaka. Jest to szlak mniej zatłoczony niż te po polskiej stronie i bardziej przyjazny dla wędrujących z czworonogami.

Wybierając trasę od strony słowackiej, warto:

  • Zabrać smycz i uprząż dla psa – smycz jest obowiązkowa na terenie szlaków słowackich.
  • Wziąć pod uwagę kondycję psa – trasa na Babią Górę jest długa i wymagająca, dlatego najlepiej zabrać psa przyzwyczajonego do długich spacerów i wysiłku fizycznego.
  • Zabrać wodę i miseczkę – szczególnie latem psy mogą szybko się odwodnić. Na trasie mogą nie znaleźć odpowiedniego źródła wody, dlatego warto zadbać o zapas.
  • Ochronić psa przed kleszczami – góry to obszar, gdzie łatwo o kleszcze, dlatego warto zastosować specjalne preparaty ochronne.

Na co zwrócić uwagę podczas wędrówki z psem?

Babia Góra słynie z kapryśnej pogody, która może zmieniać się dynamicznie, zwłaszcza w piętrze alpejskim. Wiatr, chłód czy nagłe opady mogą być nieprzyjemne zarówno dla Was, jak i dla psa. Planując wyjście, weźcie pod uwagę:

  • Temperaturę – pamiętajcie, że na szczycie nawet latem może być chłodno. Jeśli Wasz pies ma krótką sierść, zabierzcie dla niego odpowiednią osłonę.
  • Eksponowane trasy – na kamienistych i stromych odcinkach pies może mieć trudności z poruszaniem się, dlatego wspierajcie go w trudniejszych miejscach.
  • Zmęczenie psa – długie podejścia mogą być wyczerpujące, dlatego róbcie częste przerwy, aby odpocząć.

Legendy, historia i geologiczne powstanie Babiej Góry

Jedna z najbardziej znanych legend mówi o diable, który próbował zniszczyć klasztor w Ludźmierzu. Według opowieści, diabeł zorientował się, że klasztor rośnie w siłę i jest ostoją wiary dla okolicznych mieszkańców. W swojej złości postanowił rzucić na niego ogromny głaz, który miał zmieść budynek z powierzchni ziemi. Jednak podczas lotu z głazem w rękach usłyszał bicie dzwonów zwiastujące poranne modlitwy. Głos dzwonów sprawił, że diabeł stracił siły i upuścił głaz, który utworzył najwyższy szczyt Babiej Góry – Diablak. Stąd też wzięła się nazwa, która przylgnęła do tej góry.

Inna opowieść związana jest z postacią Baby Jagi, od której według niektórych pochodzi nazwa „Babia Góra”. Według ludowych wierzeń była to wiedźma, która zamieszkiwała górę i siała postrach wśród mieszkańców okolicznych wiosek. Babia Jaga miała władzę nad pogodą – sprowadzała burze, wichury i mgły, aby odstraszyć ludzi od swojego terytorium. Wierzono, że kiedy na szczycie Diablaka gromadzą się czarne chmury, to znak, że wiedźma jest w złym humorze i nie należy wchodzić na górę.

Kolejna legenda dotyczy tajemniczych zjawisk, jakie można zaobserwować na Babiej Górze. Niektórzy twierdzą, że w nocy nad masywem pojawiają się tajemnicze światła, które przypominają płomienie. Wierzono, że są to dusze zmarłych, które nie zaznały spokoju i błąkają się po górskich zboczach. Mieszkańcy opowiadali, że nocne wędrówki na górę są niebezpieczne, ponieważ można spotkać zbłąkane dusze lub zostać zwiedzionym przez złe moce.

Babia Góra od wieków była także miejscem owianym legendami o ukrytych skarbach. Według jednej z opowieści, zbójnicy, którzy grasowali w Beskidach, ukryli w jednej z jaskiń na Babiej Górze swoje łupy. Skarb ten miał być strzeżony przez ducha zbójnika, który pilnował, aby żaden śmiałek nie mógł go odnaleźć. Mimo licznych prób poszukiwań nikt nigdy nie odnalazł legendarnego skarbu, co tylko podsycało wyobraźnię miejscowych.

Niektóre historie mają także charakter mistyczny. Wierzono, że Babia Góra to miejsce, gdzie ziemia spotyka się z niebem i gdzie można odczuć szczególną energię. W dawnych czasach na szczycie odprawiano rytuały, które miały na celu zjednanie sobie sił natury. Góra była także miejscem, gdzie pasterze i zielarki szukali odpowiednich ziół, wierząc, że rośliny zebrane na Babiej Górze mają wyjątkową moc.

Historia i geologiczne powstanie Babiej Góry

Babia Góra, nazywana królową Beskidów, to jeden z najbardziej charakterystycznych i najwyższych szczytów w Beskidzie Żywieckim, wznoszący się na wysokość 1725 m n.p.m. Jej historia geologiczna to opowieść o milionach lat procesów geologicznych, które ukształtowały ten monumentalny masyw górski, będący dziś symbolem regionu i atrakcją dla miłośników przyrody oraz geologii.

Geologiczne początki i orogeneza alpejska

Początki formowania Babiej Góry sięgają ery mezozoicznej, około 200 milionów lat temu, gdy teren obecnych Karpat pokrywało morze. Na jego dnie przez miliony lat osadzały się warstwy piaskowców, łupków i mułowców, które w wyniku sprasowania i litifikacji stworzyły flisz karpacki – charakterystyczne skały osadowe, z których zbudowana jest Babia Góra.

Kluczowy moment w powstaniu masywu nastąpił około 30-15 milionów lat temu, podczas orogenezy alpejskiej. W tym okresie, na skutek kolizji płyt tektonicznych – euroazjatyckiej i afrykańskiej – doszło do wypiętrzenia Karpat. Skały, które pierwotnie znajdowały się na dnie morza, zostały sfałdowane i wyniesione na wysokości, tworząc masyw Babiej Góry. Twardość piaskowców magurskich, które dominują w strukturze masywu, zapewniła mu odporność na erozję i pozwoliła przetrwać miliony lat w niemal nienaruszonym stanie.

Erozja Diablaka i dzisiejszy krajobraz

Przez kolejne miliony lat Babia Góra była poddawana działaniu erozji, która rzeźbiła jej obecny kształt. Woda, wiatr i procesy mrozowe stopniowo odsłaniały skały fliszowe, tworząc charakterystyczne dla masywu rumowiska skalne, zwane gołoborzami, widoczne szczególnie w najwyższych partiach.

Okres zlodowaceń, trwający około 20 tysięcy lat temu, także odcisnął swoje piętno na rzeźbie góry. Choć Babia Góra znajdowała się poza zasięgiem lodowców, intensywne procesy mrozowe i peryglacjalne (związane z klimatem subpolarnym) modelowały jej zbocza i szczyty. Dziś północne stoki Babiej Góry są bardziej surowe i strome, podczas gdy południowe łagodniejsze i porośnięte gęstymi lasami.

Na szczycie masywu, gdzie roślinność stopniowo ustępuje miejsca nagim skałom, można zobaczyć skaliste fundamenty góry – świadectwo milionów lat historii zapisanej w warstwowych strukturach fliszu karpackiego.

Flora i fauna Babiej Góry – jakie skarby skrywa Diablak?

Babia Góra to prawdziwe królestwo unikalnej przyrody, które zachwyca swoją różnorodnością i bogactwem ekosystemów. Wysokość masywu oraz zróżnicowane warunki klimatyczne sprawiają, że flora i fauna tego obszaru jest wyjątkowa w skali nie tylko Beskidów, ale i całej Polski. Od lasów w dolnych partiach aż po surowe piętro alpejskie, Babia Góra oferuje niezwykłe bogactwo życia, które czyni ją jednym z najcenniejszych obszarów chronionych w Europie.

Roślinność Babiej Góry wyróżnia się wyraźnym podziałem na piętra, co jest charakterystyczne dla wyższych masywów górskich. W dolnych partiach, do około 1150 m n.p.m., dominuje las regla dolnego, złożony głównie z buków, jodeł i świerków. Szczególnie wiosną lasy te zachwycają dywanami kwiatów, takich jak zawilce, żywce gruczołowate czy przylaszczki. Wyżej, w reglu górnym, rosną zwarte bory świerkowe, które stanowią schronienie dla licznych gatunków zwierząt, takich jak sarny, jelenie czy wilki.

Piętro kosodrzewiny, które rozpoczyna się powyżej 1350 m n.p.m., jest charakterystyczne dla Babiej Góry i stanowi naturalną barierę przed silnymi wiatrami i ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Kosodrzewina tworzy gęste zarośla, które są domem dla wielu gatunków ptaków, takich jak siwerniaki czy drozdy obrożne. Wśród roślin tego piętra można znaleźć endemiczne gatunki, takie jak goździk karpacki czy omieg górski.

Najwyższe partie Babiej Góry, obejmujące piętro alpejskie, to obszary niemal pozbawione drzew, gdzie dominują nagie skały i rozległe gołoborza. W surowych warunkach klimatycznych rosną tu jedynie niskie rośliny, takie jak skalnice, pierwiosnki czy sasanki. To tutaj można podziwiać relikty glacjalne, które przetrwały od epoki lodowcowej, na przykład skalnicę naprzeciwlistną.

Fauna Babiej Góry jest równie fascynująca, co jej flora. Dzięki zróżnicowaniu ekosystemów obszar ten zamieszkuje wiele gatunków zwierząt, w tym drapieżników, takich jak rysie, wilki czy niedźwiedzie brunatne. Spotkanie z tymi majestatycznymi zwierzętami to niezwykle rzadkie i wyjątkowe doświadczenie, które przypomina o dzikości tego masywu. W lasach żyją także mniejsze ssaki, takie jak kuny, gronostaje czy borsuki.

Babia Góra jest również rajem dla ornitologów. Liczne gatunki ptaków, od drapieżnych orłów i myszołowów po mniejsze, śpiewające gatunki, znajdują tu idealne warunki do życia. Na stokach można usłyszeć melodyjny śpiew drozda obrożnego, a w najwyższych partiach gniazdują rzadkie płochacze halne. Świat owadów Babiej Góry kryje wiele niezwykłości. Wśród nich warto wspomnieć o motylach, takich jak niepylak apollo, który jest symbolem ochrony przyrody w Karpatach. Ponadto masyw zamieszkują liczne gatunki chrząszczy i błonkówek, które odgrywają ważną rolę w ekosystemie.

Babia Góra to miejsce, gdzie przyroda pokazuje swoją różnorodność i piękno w najczystszej postaci. Ochrona tego unikalnego obszaru, objętego Babiogórskim Parkiem Narodowym oraz wpisanego na listę Rezerwatów Biosfery UNESCO, pozwala na zachowanie tego wyjątkowego dziedzictwa dla przyszłych pokoleń. Spacerując po jej szlakach, można nie tylko podziwiać krajobrazy, ale także odkrywać niezwykłe gatunki roślin i zwierząt, które czynią Babią Górę prawdziwą perłą przyrody.

Utworzone przez: